Παρωνυχία

Κύρια χαρακτηριστικά της χρόνιας παρωνυχίας αποτελούν το ερύθημα που παρουσιάζει ευαισθησία στις εσοχές των ονύχων η οποία συνοδεύεται με πάχυνση ιστών, η δυστροφία επιφάνειας του νυχιού και η απώλεια επιδερμίδας.

Η χρόνια παρωνυχία παρουσιάζεται ως ευαίσθητο ερύθημα στις πτυχώσεις των νυχιών με πάχυνση των ιστών, απώλεια της επιδερμίδας και επακόλουθη δυστροφία της επιφάνειας του νυχιού.

Αιτιοπαθογένεια Παρωνυχίας

Οξεία παρωνυχία μπορεί να προκληθεί κατόπιν τραυματισμού ή δευτερεύοντος τραύματος και περιγράφεται ως πυογόνος λοίμωξη η οποία προκαλεί πόνο. Συχνά οφείλεται στον Staphylococcus aureus αν και συχνά συναντάται η παρουσία αναερόβιων οργανισμών. Στα παιδιά η πάθηση μπορεί να ξεκινήσει από το πιπίλισμα του αντίχειρα.

Επιρρεπείς στην εμφάνιση παρωνυχίας είναι επαγγελματίες που η εργασία τους απαιτεί συχνή εμπλοκή και έκθεση των χεριών τους σε νερό, όπως ιχθυοπώλες, μάγειροι, καθαριστές, εργαζόμενοι σε νυχτερινά κεντρα (μπαρ). Η εν λόγω κατάσταση μπορεί να παρουσιάσει επιδείνωση από αντίστοιχη έκθεση σε αλλεργιογόνες ή ερεθιστικές ουσίες, ακόμα και η ευαισθησία σε φρέσκιες τροφές.

Επαναλαμβανόμενοι και συνεχείς μικροτραυματισμοί είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν δερματίτιδα, παρωνυχία. Παράλληλα, ο χώρος που δημιουργείται ανάμεσα στην πτύχωση και την επιφάνεια του νυχιού, εξαιτίας της απώλειας επιδερμίδας και της διογκωμένης πτύχωσης του νυχιού λόγω φλεγμονής, συχνά προσβάλλεται από ζύμες, όπως τα Candida και άλλους μικροοργανισμούς. Επιπλέον, σε περίπτωση βακτηριακής λοίμωξης μπορεί να επέλθει οξεία επιδείνωση.

Η εμφάνιση παρωνυχίας σε συνδυασμό με ψευδοπυογόνο κοκκίωμα είναι πιθανή κατόπιν χρήσης αντιρετροικών φαρμάκων και πιο συγκεκριμένα λαμιβουδίνησ, και ινδιναβίρησ και συστηματικών ρετινοειδών, του αντισώματος έναντι του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα κετουξιμάμπη και αναστολέων της τυροσινικής κινάσης του επιδερμιδικού αυξητικού παράγοντα, όπως η γεφιτινίμπη.

Η ονυχοκρύπωση, αναγνωρίστηκε πρόσφατα ως ένας παράγοντας που οδηγεί λιγότερο συχνά σε χρόνια παρωνυχία. Χαρακτηριστική εκδήλωσή της αποτελεί η οξεία βλάβη από συστημικά ή φυσικά αίτια, η οποία διαταράσσει τη διαμήκους ανάπτυξη του όνυχα με αποτέλεσμα καθώς δημιουργείται εκ νέου το νέο νύχι, το παλιό να ενσωματώνεται στην κοιλιακή επιφάνεια στην πτύχωση των ονύχων.

Η κακή περιφερική κυκλοφορία, η ψωρίαση και το έκζεμα είναι πιθανόν να δημιουργήσουν το έδαφος για την εμφάνιση παρωνυχίας, ενώ θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη και διάφορους μικροτραυματισμούς, μετάξυ άλλων της πολύ συχνής περιποίησης άνω άκρων (μανικιουρ).

Επιπλέον σε σπάνιες περιπτώσεις ενδέχεται να εμφανιστεί δερματική λεϊσμανίαση ως μια ασυνήθιστη χρόνια παρωνυχία σε ενδημικές περιοχές. Σπάνια, μπορεί να εμφανιστούν κάποιοι όγκοι μεταμφιεσμένοι ως χρόνια παρωνυχία, στους οποίους περιλαμβάνεται η νόσος του Bowen, τα κερατοκαρκινώματα, το πλακώδες καρκίνωμα, το εγχόνδρωμα και το αμελανωτικό μελάνωμα.

Η Αποτελεσματική Αντιμετώπιση

Η άμεση θεραπεία της οξείας παρωνυχίας είναι απαραίτητη προκειμένου να αποφευχθεί βλάβη στη μήτρα του νυχιού. Η θεραπεία περιλαμβάνει διάνοιξη και παροχέτευση, οι οποίες πραγματοποιούνται χωρίς αναισθησία στην περίπτωση που η λοίμωξη είναι εμφανής και επιφανειακή.

Η λοίμωξη οφείλεται συχνά στον S. aureus, αλλά μπορεί να υπάρχουν επίσης β-αιμολυτικοί στρεπτόκοκκοι και αναερόβιοι οργανισμοί. Θα πρέπει να ληφθεί επίχρισμα για βακτηριακή καλλιέργεια και αντιβιόγραμμα και να χορηγηθεί ένα αντιβιοτικό ευρέως φάσματος τόσο για αερόβιους όσο και για αναερόβιους οργανισμούς.

Οι ζεστές κομπρέσες με στυπτικές ουσίες (π.χ. λοσιόν με οξικό αργίλιο, εφόσον υπάρχει διαθέσιμη) μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του οιδήματος και να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον εχθρικό προς τα βακτήρια.

ΟΙ βαθύτερες λοιμώξεις απαιτούν άμεση χορήγηση αντιβιοτικής θεραπείας. Η μικροεπέμβαση κρίνεται απαραίτητη στην περίπτωση που μετά το πέρας 48 ωρών δεν υπάρξει ουσιαστική κλινική βελτίωση. Η διαδικασία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία και περιλαμβάνει την αφαίρεση του 1/3 της επιφάνειας του νυχιού. Εν συνεχεία, κάτω από την πτύχωση του όνυχος τοποθετείται γάζα προκειμένου να γίνει η παροχέτευση.

Η επιτυχής έκβαση της θεραπείας έγκειται στα μέτρα προστασίας των δαχτύλων που έχουν προσβληθεί από τις αλλεργιογόνες και ερεθιστικές ουσίες, τον τραυματισμό, το νερό συνδυαστικά με χορήγηση αντιφλεγμονώδους θεραπείας με χρήση μετρίως ισχυρών ή ισχυρά τοπικών κορτικοστεροειδών.

Θα πρέπει να λαμβάνεται επίχρισμα για ζύμες και βακτήρια, ενώ χρήσιμα μπορεί να είναι τα αντιμυκητιασικά σκευάσματα, ή να απαιτείται η χρήση αντιβιοτικών σκευασμάτων.

Η θεραπεία θα πρέπει να συνεχιστεί μέχρι την υποχώρηση της φλεγμονής και την αναμόρφωση της επιδερμίδας, η οποία πρέπει να προσκολληθεί στην επιφάνεια του νυχιού (3 μήνες ή περισσότερο).

Η εφαρμογή φαινόλης 80% με μία οδοντογλυφίδα στο σημείο κάτω από την εγγύς πτύχωση του νυχιού μπορεί να ενισχύσει την επανασύνδεση.
Η οξεία επιδείνωση μπορεί να βελτιωθεί με την εφαρμογή ζεστών κομπρεσών με στυπτικές ουσίες για 10 λεπτά. Όσον αφορά τα οξεία επεισόδια, η χρήση ενδοβλαβικών ή συστηματικών κορτικοστεροειδών μαζί με συστηματικά αντιβιοτικά για μία εβδομάδα μπορεί να είναι χρήσιμη.

Σε περιπτώσεις όπου αποτυγχάνει η αντιμετώπιση με τη συμβατική θεραπεία εφαρμόζεται φωτοδυναμική θεραπεία με τη χρήση ειδικού φωτοευσθητοποιητικού παράγοντα.

Για περιστατικά δευτερογενή της ονυχοκρύπτωσης, η απλή απόσπαση της επιφάνειας των νυχιών μπορεί να είναι θεραπευτική.

Η προκαλούμενη από τα φάρμακα παρωνυχία με ψευδοπυογόνο κοκκίωμα ανταποκρίνεται σε καθημερινή τοπική χρήση μουπιροκίνης 2% με αλοιφή προπιονικής κλοβεταζόλης.

Η χρόνια παρωνυχία λόγω της κετουξιμάμπης μπορεί να έχει καλή ανταπόκριση στην από του στόματος χορηγούμενη δοξυκυκλίνη 100mg BD.