Άνδρες και γυναίκες – Κονδυλώματα

Κάποιοι έχουν χαρακτηρίσει τα κονδυλώματα ως τον «ιό που καταστρέφει τις  ερωτικές σχέσεις» και δεν έχουν μεγάλο άδικο, αφού ο χρόνος που μεσολαβεί από τη στιγμή της μόλυνσης μέχρι την εκδήλωση των βλαβών μπορεί να φτάσει και τους οχτώ μήνες, ή σπανιότερα και ακόμα περισσότερο. Επομένως, δημιουργεί αμφιβολίες σχετικά με τον βαθμό αφοσίωσης του ερωτικού συντρόφου.

Με δεδομένο ότι η συχνή εναλλαγή συντρόφων αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου για τη μετάδοση του ιού, η διάγνωσή του γεννάει την καχυποψία ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Έχει υπολογιστεί ότι ένα στα δύο άτομα μπορεί να μολυνθεί με κονδυλώματα κάποια στιγμή στη ζωή του. Στο νούμερο αυτό βέβαια συνυπολογίζονται και πολλοί πάσχοντες που δεν γνωρίζουν ότι έχουν προσβληθεί από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων, είτε γιατί δεν έχουν εκδηλώσει συμπτώματα, είτε γιατί οι βλάβες είναι δυσδιάκριτες.

Στις γυναίκες, τα κονδυλώματα προσβάλλουν τη γεννητική περιοχή, προκαλώντας μικρά ογκίδια στα χείλη του αιδοίου, τα τοιχώματα του κόλπου, το εφήβαιο, την περινεϊκή, βουβωνική και  περιπρωκτική περιοχή. Συνήθως, τα ογκίδια αυτά έχουν καφέ ή γκρίζα απόχρωση, και στην αρχή είναι επίπεδα, όμως καθώς αναπτύσσονται, μπορεί να αποκτήσουν την όψη του κουνουπιδιού. Ορισμένες φορές ωστόσο, είναι τόσο μικρά που δεν μπορούν να εντοπιστούν δια γυμνού οφθαλμού. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να προκαλέσουν αίσθημα πόνου, καύσου και κνησμού στην περιοχή, αυξημένες κολπικές εκκρίσεις, αλλά και αιμορραγία κατά τη σεξουαλική διείσδυση. Σε πολύ παραμελημένες περιπτώσεις, μπορεί να φτάσουν να επεκταθούν σε τέτοιο βαθμό που να φράξουν τον κόλπο ή το ουροποιητικό σύστημα, ή να σταθούν εμπόδιο στον τοκετό δυσχεραίνοντας την έξοδο του μωρού από το γεννητικό κανάλι.

Στους άντρες, από την άλλη μεριά, τα δερματικά κονδυλώματα εντοπίζονται στην ουρήθρα, το πέος, το όσχεο, το εφήβαιο, την περιπρωκτική περιοχή και τη βουβωνική χώρα. Αν τα κονδυλώματα πολλαπλασιαστούν σε μεγάλο βαθμό, τότε μπορεί να προκαλέσουν εκτεταμένες πλάκες με μαλακή (στο στέλεχος του πέους) ή τραχιά υφή (στην περιπρωκτική περιοχή). Δεν σπανίζουν ωστόσο και οι περιπτώσεις που δεν είναι άμεσα ορατά επειδή βρίσκονται στην εσωτερική επιφάνεια του δέρματος που καλύπτει την βάλανο, όταν δεν έχει πραγματοποιηθεί περιτομή, ή καλύπτονται από την τριχοφυΐα της περιοχής. Σε γενικές γραμμές, τα ίδια τα κονδυλώματα είναι ανώδυνα, όμως ταλαιπωρούν τους ασθενείς εξαιτίας του σημείου εκδήλωσης και του μεγέθους τους. Είναι πιθανό ωστόσο να προκαλέσουν αίσθημα κνησμού, δύσοσμες εκκρίσεις ή ακόμα και αιμορραγία, κυρίως άμα ερεθιστούν, ενώ σε περίπτωση που φράξουν την έξοδο της ουρήθρας, παρατηρείται πόνος και δυσκολία στην ούρηση.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι ακόμα και τα πιο μικρά σε μέγεθος κονδυλώματα παραμένουν ιδιαίτερα μολυσματικά και μπορούν να μεταδοθούν από την πρώτη κιόλας ερωτική επαφή (κολπική, πρωκτική ή στοματογεννητική), αλλά και με τη χρήση μολυσμένων sex toys ή άλλων αντικειμένων (πετσέτες, σεντόνια, κ.α.). Για τους λόγους αυτούς, η χρήση προφυλακτικού δεν αρκεί, καθώς δεν καλύπτει ούτε τη βάση του πέους, ούτε την περιγεννητική περιοχή, αλλά ούτε και όλα τα είδη της σεξουαλικής συνεύρεσης. Ωστόσο, αν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού είναι γερό, τότε ακόμα κι αν μολυνθεί, είναι πιθανό να καταπολεμήσει τον ιό και να μην εκδηλωθούν ποτέ βλάβες. Αρκετές φορές όμως, η λοίμωξη από τον ιό μπορεί να παραμείνει σε λανθάνουσα κατάσταση στον οργανισμό, περιμένοντας τη στιγμή που θα τον βρει σε αδύναμη κατάσταση για να του επιτεθεί. Αν και στα δύο τρίτα των πασχόντων τα κονδυλώματα εμφανίζονται τρεις με έξι μήνες από τη στιγμή της «ένοχης» ερωτικής επαφής, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ο ιός επωάζει ακόμα και για οχτώ μήνες πριν εμφανίσει τα συμπτώματά του ή σε πιο σπάνιες περιπτώσεις μένει σε λανθάνουσα κατάσταση ακόμα και για μερικά χρόνια, με αποτέλεσμα όταν «ξυπνήσει» τελικά, να επιφέρει καχυποψία και ρήξη στην υπάρχουσα ερωτική σχέση.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα δερματικά κονδυλώματα οφείλονται σε στελέχη του ιού HPV που είναι χαμηλού κινδύνου, δηλαδή δεν είναι καρκινόγονα. Ενδέχεται όμως να συνυπάρχουν σε αυτά, στελέχη υψηλού κινδύνου, τα οποία μπορεί να επιφέρουν δυσπλαστικές αλλοιώσεις, δηλαδή προκαρκινικές βλάβες στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας και του πρωκτού, οι οποίες να εξελιχθούν σε κακοήθειες. Έχει υπολογιστεί ότι αυτό συμβαίνει στο 2% των περιστατικών. Η έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση λοιπόν είναι καθοριστικής σημασίας για την υγεία.

Τόσο στους άντρες, όσο και στις γυναίκες, η διάγνωση μπορεί να γίνει με την απλή κλινική εξέταση, αλλά και με τη συλλογή βιολογικού δείγματος για τη μοριακή ανάλυση και απομόνωση του ολικού DNA και RNA.

Σε επίπεδο πρόληψης συστήνεται:

  • χρήση προφυλακτικού σε κάθε ερωτική επαφή
  • αποφυγή μικροτραυματισμών κατά τη διάρκεια ξυρίσματος ή αποτρίχωσης της περιγεννητικής περιοχής με κερί
  • αυτοεξέταση/αυτοψηλάφηση μπροστά σε καθρέφτη, με δυνατό φως
  • εξέταση/ψηλάφηση του ερωτικού συντρόφου για τυχόν δερματικές βλάβες που μοιάζουν με «ελιές»
  • ιατρική δερματολογική εξέταση
  • εμβολιασμός

Διαβάστε:

 

Δείτε στο infographic ότι πρέπει να γνωρίζετε για τα κονδυλώματα.

Σχολιάστε